Meldingsplicht?

Ga binnen je eigen setting na wat voorgeschreven staat omtrent verplichte melding.

Bij twijfel is het steeds aangewezen om advies in te winnen bij externe professionals (bijvoorbeeld VK, SAM,…).

Deze kunnen je adviseren over je juridische plichten (waaronder bijvoorbeeld aangifteplicht, beroepsgeheim,…) en kunnen je ook meer vertellen over de gevolgen die een melding kan hebben voor de pleger, het slachtoffer en de organisatie.

  • Voorzieningen uit de VAPH-sector moeten verplicht melding maken van (seksueel) grensoverschrijdend gedrag bij het VAPH-meldpunt grensoverschrijdend gedrag. Download onderaan deze pagina het rapportagedocument.
  • Andere zorgvoorzieningen moeten via dit meldingsformulier elk voorval van grensoverschrijdend gedrag ten aanzien van een gebruiker binnen de context van zorgverlening op een geanonimiseerde wijze melden aan Zorg en Gezondheid.
  • Soms kan je verplicht zijn om bepaalde betrokken instanties (jeugdrechter, gemandateerde voorziening of gesubsidieerde overheid) hiervan op de hoogte te brengen.

Regels betreffende vertrouwelijke informatie op cliëntniveau

Ga binnen je eigen setting na wat voorgeschreven staat over het beroepsgeheim, discretieplicht of ambtsgeheim.

Als professional kan je de plicht hebben om te zwijgen over de intieme en persoonlijke levenssfeer van de betrokkenen. Dit wordt immers bepaald door het beroepsgeheim, discretieplicht of ambtsgeheim.

Bij vragen over “Zwijg ik nu of niet?” of “In welke situaties spreek ik eventueel toch met derden?” Hierover kan je terecht bij SAM, steunpunt Mens en Samenleving, of Tzitemzo, een expertise-organisatie over kinderrechten.

Grensoverschrijdend gedrag tussen collega’s: melden en registreren?

Een leidinggevende wil pas een project goedkeuren als de vrouw met hem naar bed wil. De vrouw ervaart hierdoor angst.

Volgens de Welzijnswet moet de werkgever een register van feiten door derden bijhouden. Daarin worden verklaringen van medewerkers opgenomen over feiten van geweld, pesterijen of ongewenst seksueel gedrag op de werkplaats.

Dat is voor de werkgever een belangrijke bron van informatie om specifieke maatregelen te nemen ter bescherming van de medewerkers tegen psychosociale risico’s.

Meld je alle incidenten?

Ik ben medewerker van een MFC waar minderjarigen met een beperking verblijven op internaat. Vorige week betrapte ik een van onze jongeren van 13 jaar op de kamer van een medebewoner van 17. Er werden duidelijk seksuele handelingen gesteld. Beide jongeren schaamden zich heel erg. Ze wilden er verder niet met me over praten en wilden niet dat ik dit besprak met de rest van het begeleidingsteam of met hun ouders. Ik heb het daar heel moeilijk mee omdat de jongere van 13 mentaal erg zwak is. Ik denk niet dat ze goed beseft waarmee ze bezig is of wat de mogelijke gevolgen van haar gedrag kunnen zijn. Mag/moet ik dit melden (en/of bespreken)? En aan wie dan?

Ja, ook de minder ingrijpende incidenten, zeker in de hulpverlening. Waarom?   

  • Als ze frequent voorkomen, hebben ze een negatieve invloed op het welbevinden van medewerkers en doelgroep en op de algemene sfeer.   
  • Ze kunnen een voorteken zijn van ernstige incidenten.  
  • Ze bevatten informatie voor het handelen  en voor het verbeteren van de werkorganisatie.  

Zorg ervoor dat mensen in de organisatie duidelijk weten bij wie ze terecht kunnen voor het melden van (seksueel) grensoverschrijdend gedrag. Maak op voorhand duidelijke afspraken.

Meldingen komen het best terecht bij de leidinggevende. Zo kan deze snel actie ondernemen. Daarnaast is het ook mogelijk om te melden bij de vertrouwenspersoon, preventieadviseur of aanspreekpersoon integriteit.

Het is eenvoudiger dat alle meldingen bij één centraal persoon terecht komen. Zo heeft deze persoon zicht op alle meldingen.   

VAPH-diensten en -voorzieningen zijn verplicht om grensoverschrijdend gedrag ten aanzien van hun gebruikers binnen de context van de hulpverlening te melden.