Getuigenis Ruth Cinemaximiliaan

Bewust omgaan met conflicten

“Bij Cinemaximiliaan komen veel verschillende mensen samen, vaak soms mensen uit verschillende culturen. Het zijn vaak kwetsbare mensen met trauma’s en die trauma’s komen soms onverwachts in kleine discussies naar boven. Als organisatie willen we bewust met dat soort conflicten omgaan. Op een weekend met onze medewerkers, vrijwilligers en deelnemers hebben we een workshop gedaan rond conflict. Je moest vertellen over situaties die al zijn gebeurd bij Cinemaximiliaan en die beter niet waren voorgevallen. Die denkoefening heeft veel los gemaakt: het werd duidelijk dat er vaak zaken zijn die aan ons voorbij gaan, of die we pas achteraf vernemen. We hebben toen beslist om daar een traject rond op te zetten.“

Grenzen aangeven en benoemen

“Vaak beseffen mensen niet dat ze over een grens gaan. Wij hebben vaak etentjes samen. Als dan bijvoorbeeld een mannelijke vrijwilliger over een vrouwelijke deelnemer naar een pot mayonaise grijpt, kan dat voor die vrouw te dichtbij komen en voor haar voorbij een grens gaan. Voor ons is het Vlaggensysteem een methode om iedereen er bewust van te maken hoe verschillende die grenzen liggen. We willen ook dat ze hun grenzen durven aangeven en vooraf polsen of iets ok is voor de andere persoon.”

Aanspreekpunt

Niet veel later hebben ze bij Cinemaximiliaan aanspreekpunten aangesteld voor als zich conflicten voordoen. “We willen zoveel mogelijk mensen de mogelijkheid geven om iemand aan te spreken in hun eigen taal. We doen ook veel events en we zijn maar met een kleine professionele ploeg. We willen dat er altijd een aanspreekpunt in de buurt is of snel bereikbaar is.”

Een aanspreekpunt zijn brengt heel wat verantwoordelijkheid met zich mee. “De sfeer bij Cinemaximiliaan is ook verwelkomend en informeel, bijna huiselijk zelfs. Om die reden vertellen mensen snel persoonlijke dingen. Maar als het verhaal ernstig is, dan moet een aanspreekpunt daarmee aan de slag, anders heb je als organisatie een probleem. Soms schrikken mensen van die verantwoordelijkheid die ermee gepaard gaat”

Wat als?

“Het is goed om hier een beleid rond te hebben maar tegelijk hoop je dat je het niet nodig zal hebben. Het zorgt ook wel voor wat zenuwachtigheid, mensen worden soms ongerust als je erover gaat praten. Zeker als je als je langer nadenkt over mogelijke ernstige voorvallen, dan komen veel vragen naar boven. Wat als dit of dat gebeurt? Toch zijn we erg blij dat we tot een aanpak zijn gekomen. We willen die wel nog meer gedragen maken in de organisatie en niet door de regeltjes op een papiertje op te hangen. Nee, we willen hierrond echt met onze vrijwilligers en deelnemers in gesprek.”

Je bent nooit alleen

“Sensoa gaf ons veel input en feedback op de stappen die we zetten. Sensoa zei ons waar we op de goede weg zaten en waar we nog werk hadden. Ze waren een belangrijk klankbord met veel expertise ter zake. Betrek ook iedereen in je organisatie. Mijn ideeën over hoe je moet omgaan met conflicten zijn helemaal anders dan die van iemand anders. Het is niet gemakkelijk: het is een moeilijk thema om over te praten en zeker om dan nog eens een strategie rond uit te werken. Het is dan verleidelijk om dat snel even zelf uit te werken. Maar het veel beter om er iedereen bij te betrekken. De discussies die we hadden, waren soms vermoeiend en chaotisch, ik dacht vaak ook van: wat gaat dit opleveren? Maar het feit dat iedereen meedenkt is heel belangrijk, want dan kom je tot een gedragen resultaat.”