Geef praktische hulp

  • Zorg voor comfort: bied een drankje aan, een deken, een comfortabele plek.
  • Ga met de getroffenen naar de EHBO post, arts, spoedopname of zorgcentrum seksueel geweld.
  • Registreer het incident samen met de getroffene.
  • Bestaat de mogelijkheid dat het slachtoffer naar huis kan? Laat het slachtoffer zelf beslissen of men naar huis wil.. Wil de persoon blijven? Vraag wat daarvoor nodig is.
  • Mobiliseer het sociale netwerk van de getroffene.

Geef advies en informatie over

  • de toestand van andere betrokken partijen;
  • welke stappen er nog worden gezet: aangifte bij de politie en verzekering? Ondersteun indien nodig;
  • wat er gebeurt met diegene die het grensoverschrijdend gedrag stelt;
  • nazorggesprekken als jouw organisatie dit aanbiedt. Maak afspraken over hoe en wanneer je de getroffenen contacteert voor het eerste nazorggesprek;

Wees zuinig met je informatie, de getroffene heeft al veel aan het hoofd waardoor het moeilijk is veel informatie op te nemen.

Geef emotionele ondersteuning

  • Zeg dat dit gesprek in alle vertrouwelijkheid wordt behandeld.
  • Bied steun, troost, begrip, rust en warmte.
  • Laat de getroffenen het verhaal doen, forceer geen gesprek: laat de getroffene vertellen als die dat wil en kan.
  • Praat of vraag niet te veel. Zoek niet naar oorzaken, wroet niet in gevoelens.
  • Minimaliseer, evalueer en veroordeel niet
  • Geef informatie over stressreacties als ze door de getroffene worden benoemd. Bijvoorbeeld: slecht slapen, herbeleving, angst, trillen, verdoving, boosheid, een onwezenlijk gevoel,…. Vertel dat dit normale reacties zijn op een abnormale gebeurtenis en dat ze meestal weer verdwijnen.